KTO UPOWAŻNIONY JEST DO KONTROLI DOKUMENTÓW?
Istnieje szeroki wachlarz podmiotów uprawnionych do kontroli temporalnych źródeł prawa pracy określonych przepisami rozporządzenia 561/2006 WE. Na mocy art. 89 ust. 1, polskiej ustawy o transporcie drogowym, do kontroli dokumentów, o których mowa w art. 87, oraz warunków w nich określonych, (...), uprawnieni są:
1) funkcjonariusze Policji;
2) inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego;
3) funkcjonariusze celni;
4) funkcjonariusze Straży Granicznej;
5) (...);
6) inspektorzy Państwowej Inspekcji Pracy - w odniesieniu do zapisów urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy oraz czas jazdy i postoju;
7) (...);
8) strażnicy straży gminnych - w odniesieniu do publicznego transportu zbiorowego w zakresie określonym ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym.
- Upoważnieni pracownicy, o których mowa w ust. 1 pkt. 5 i 7, nie są uprawnieni do kontroli zapisów urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas odpoczynku oraz zaświadczenia, o którym mowa w art. 31 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców”.
Warto więc zauważyć, że PIP jest instytucją upoważnioną do kontroli plików cyfrowych, wykresówek oraz zaświadczeń działalności kierowców. Można jednak zauważyć, że u.ot.d., odwołuje się do instytucji „zaświadczeń działalności kierowcy”, o których mowa w art. 31 u.ocz.p.k. w sytuacji, gdy wiadome jest, iż dokument ten nie odpowiada treściowo Europejskiemu wzorowi zaświadczenia (z uwagi na rozbieżności treściowe).
Na podstawie uregulowania zawartego w art. 87 ust. 1 u.ot.d., „podczas wykonywania przewozu drogowego kierowca pojazdu samochodowego, (…) jest obowiązany mieć przy sobie i okazywać, na zadanie uprawnionego organu kontroli, kartę kierowcy, zapisy urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy, czas jazdy i czas postoju, obowiązkowe przerwy i czas odpoczynku oraz zaświadczenie, o którym mowa w art. 31 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz.U. Nr 92, poz. 879, z pózn. zm.214))”.
Warto także nadmienić, że na podstawie art. 89a. u.ot.d., „Inspektorzy Państwowej Inspekcji Pracy dokonują kontroli w zakresie przewozu drogowego na warunkach i w trybie określonych w przepisach o Państwowej Inspekcji Pracy”.
Natomiast „Inspektorzy Inspekcji Transportu Drogowego dokonują kontroli na warunkach i w trybie określonych w ustawie”, a z kolei „Funkcjonariusze Policji, organów celnych i Straży Granicznej oraz upoważnieni pracownicy zarządców dróg dokonują kontroli na warunkach i w sposób określonych w przepisach o kontroli ruchu drogowego”.
Wypełnienie postanowień art. 19 ust. 3/561/2006 WE, na gruncie krajowym, stanowi uregulowanie art. 74. u.ot.d., który określa, iż: „z przeprowadzonych czynności kontrolnych inspektor sporządza protokół kontroli. Protokół podpisują inspektor i kontrolowany. Odmowę podpisania protokołu przez kontrolowanego kontrolujący odnotowuje w protokole kontroli i podaje jej przyczynę. Oryginał protokołu kontroli zatrzymuje kontrolujący, a kopie doręcza się kontrolowanemu kierowcy, przedsiębiorcy lub podmiotowi wykonującemu przewóz drogowy. Do protokołu kontroli kontrolowany może wnieść zastrzeżenia.
Bardzo więc ważne jest, że inspektor musi przedstawić kierowcy dowody z kontroli, a kierowca ma prawo odmówić podpisania protokołu z kontroli, jeśli tylko uzna, iż nie czuje się na siłach do oceny stawianych zarzutów na podstawie przedstawionych dowodów.
Można jeszcze nadmienić, że na podstawie art. 90a. u.ot.d., Główny Inspektor Transportu Drogowego przekazuje do Komisji Europejskiej dane dotyczące przeprowadzonych kontroli w zakresie: „przestrzegania przepisów dotyczących czasu jazdy i czasu postoju pojazdu, obowiązkowych przerw oraz czasu odpoczynku kierowcy - co dwa lata, w terminie do dnia 31 lipca po upływie dwuletniego okresu objętego sprawozdaniem (...)”.
Mariusz Miąsko
Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.
T&M 1/2015
Add comment