CO OZNACZA „OKRES PROWADZENIA POJAZDU”?
Niniejsza publikacja pozwoli Państwu zapoznać się z profesjonalną definicją „okresu prowadzenia pojazdu”.
Podtytuł: art. 4 lit. q) rozporządzenia 561/2006 WE
„Okres prowadzenia pojazdu” oznacza łączny czas prowadzenia pojazdu od chwili rozpoczęcia przez kierowcę prowadzenia pojazdu po okresie odpoczynku lub przerwie do momentu rozpoczęcia okresu odpoczynku lub przerwy. Okres prowadzenia pojazdu może być ciągły lub przerywany.
O „czasie prowadzenia pojazdu” ustawodawca wspomina w ramach:
- dziennego czasu prowadzenia pojazdu, art. 4 lit. k), art. 6 ust. 1 rozporządzenia 561/2006 WE,
- tygodniowego czas prowadzenia pojazdu, 4 lit. l), art. 6 ust. 2 rozporządzenia 561/2006 WE,
- łącznego czasu prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni, art. 6 ust. 3 rozporządzenia 561/2006 WE.
Natomiast o „okresie prowadzenia pojazdu” ustawodawca wspomina w art. 7 rozporządzenia 561/2006 WE i odnosi się on do odcinków 4,5 godzin prowadzenia pojazdu najpóźniej, po których musi nastąpić przerwa określonej przepisami długości.
Schemat przedstawia obowiązek odebrania 45 minut przerwy po 4,5 czasie prowadzenia pojazdu.
Przedmiotowa instytucja poosiada jednak odzwierciedlenie na gruncie krajowych źródeł prawa pracy. Można bowiem zadać pytanie: jak zinterpretować odcinek pomiędzy okresem przerwy lub odpoczynku a innym okresem przerwy lub odpoczynku, który będzie krótszy niż 15 minut jeśli będzie oznaczony w tachografie piktogramem „łóżko”? Ewentualnie takie samo pytanie mogłoby dotyczyć odcinków czasu równych 15 minutom lub dłuższych jeśli jednocześnie nie będą stanowiły elementu składowego przerwy dzielonej.
Nie ulega wątpliwości, że cały „okres prowadzenia pojazdu” jest „pracą”. Tak więc wszelkie odcinki, które zawierają się w „okresie prowadzenia pojazdu” są pracą. Ponieważ okresem prowadzenia pojazdu jest „łączny czas prowadzenia pojazdu (...) po okresie odpoczynku lub przerwie do momentu rozpoczęcia okresu odpoczynku lub przerwy”, to wiadomo a contrario, że w przedmiotowym zakresie mieszczą się wszystkie aktywności, których nie można zdefiniować jako „przerwa” i „odpoczynek”.
Należy więc odpowiedzieć na pytanie: jakie odcinki nie są przerwą ani odpoczynkiem? Po pierwsze nie są nimi przypadki oznaczone selektorem tachografu jako „dyspozycyjność” (za wyjątkiem jazdy zespołowej gdzie „dyspozycyjność” jest definiowana jako „przerwa”) i „praca” (i oczywiście jazda).
Przerwą nie są stany skupienia oznaczone piktogramem „łóżko”, jeśli trwały krócej niż 15 minut. Najkrótszy bowiem odcinek oznaczony piktogramem „łóżko” może być zinterpretowany jako „przerwa” jeśli występuje w algorytmie 15 minut + 30 minut. Jeśli dany odcinek czasu oznaczony piktogramem „łózko” nie trwa co najmniej 15 minut wówczas z góry wiadomo, że nie będzie on w żadnej konfiguracji stanowił „przerwy”, a ponieważ znajduje się pomiędzy inną przerwą i/lub odpoczynkiem to będzie zawierał się w okresie prowadzenia pojazdu, czyli należy go zinterpretować jako pracę.
Jednak w niektórych konfiguracjach jako pracę należy zdefiniować także okresy trwające dłużej niż 15 minut (np.: 44 minuty), jeśli z układu okresu prowadzenia pojazdu wynika (patrząc retrospektywnie), że nie dało się ich zidentyfikować jako „przerwy”, ponieważ ani nie zostały skonwalidowane opisem art. 12/561/2006 WE lub art. 9 umowy AETR, lub wytyczną nr 3 KE, ani też nie mogły zostać dopełnione drugą częścią przerwy trwającą nie krócej niż 30 minut (np.: 44 minut + 30 minut).
Reasumując przedmiotowe zagadnienie każdy odcinek aktywności zawierający się w ramach okresu prowadzenia pojazdu, występujący w przedziale czasu trwającym (co do zasady) nie dłużej niż 4,5 godziny, który nie jest „przerwą” (np.: jest inna pracą - piktogram: młotki, dyspozycyjnością - piktogram: koperta lub brakiem aktywności krótszym niż minimalne wartości - piktogram: łóżko), należy zinterpretować jako „praca” (za wyjątkiem przypadków jazdy zespołowej).
Mariusz Miąsko
Prezes Kancelarii Prawnej Viggen sp.j.
Niniejszy dokument podlega ochronie prawnej na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (ustawa z dnia 4 lutego 1994 r., Dz. U. 06.90.631 z późn. zm.).
T&M nr 7-8/2015
Add comment